Αν και δεν είμαστε λάτρεις του (ελαφρού), λαϊκού, ερωτικού τραγουδιού της ελληνικής μουσικής, οφείλουμε μια αναφορά στον «πρίγκιπα» που πλέον αναζητά ανάμεσα στ’άστρα χαμένα τραγούδια. Ο Τόλης αξίζει την προσοχή των νεορομαντικών για έναν πολύ συγκεκριμένο λόγο. Για την καλλιτεχνική περσόνα που δημιούργησε και υπηρέτησε με συνέπεια.
Γόνος μιας εργατικής πολύτεκνης οικογένειας της προπολεμικής ελληνικής φτωχολογιάς του Πειραιά, μόλις έγινε δημοφιλής προσπάθησε να σφυρηλατήσει την καλλιτεχνική εικόνα ενός εκλεπτυσμένου αριστοκράτη, που διέθετε ιπποτικούς τρόπους και συχνά παραδινόταν σε εξάρσεις ερωτικού συναισθήματος. Η όλη cult εικόνα του φτωχού πλην ευγενούς παιδιού, που έγινε διάσημο για τα τραγούδια και τους έρωτές του, αντανακλά κάτι από το αρχέτυπο του μεσαιωνικού τροβαδούρου.
Συνεπείς με αυτό το icon υπήρξαν και οι πολιτικές του τοποθετήσεις, μέχρι να νυμφευτεί την τελευταία, συστημική πολιτικό, σύζυγό του. Κατά την δεκαετία του ’80 και τις αρχές εκείνης του ’90 ο Τόλης υπήρξε υποστηρικτής του προσωπολατρικού παλαιού ΠΑΣΟΚ, «του ορθόδοξου», διατηρώντας μια σημειολογική επαφή με την εργατική του προέλευση. Αλλά, ταυτόχρονα, οι συμπεριφορές και οι πολιτικές παρεμβάσεις του αντανακλούσαν την αριστοκρατική λάμψη της προμετωπίδας του καλλιτεχνικού του icon. Ο Τόλης ήρθε σε κάθετη ρήξη με το φεμινιστικό κίνημα της Ελλάδος, που για ένα διάστημα κατεύθυνε η Μάργκαρετ Μινέικο (Παπανδρέου). Ως σύγχρονος μενεστρέλος που αναβίωνε τον μεσαιωνικό ερωτισμό, ο Τόλης δήλωσε πως ο φεμινισμός αποτελεί μια προσβολή για το αρχέτυπο της ευγενούς γυναίκας-δέσποινας, που είχε κατά νου και υμνούσε με τις μελωδίες του. Και, την ίδια στιγμή, συμπλήρωνε την σκιαγράφηση της υπαρξιακής δομής του ανθρώπου με μια αριστοκρατική και παραδοσιοκρατική πρόσληψη του ανδρικού προτύπου.
Η γυναίκα της φαντασίας του Τόλη είναι μια μεσαιωνική δέσποινα, ξανθή, αγαπημένη Παναγιά. Αλλά και οι άντρες εκείνοι που δεν μιλούν πολύ. Εκείνοι που μπορεί να ψηλαφούν με αγωνία και λαχτάρα τις γλυκές επιθυμίες της ερωμένης τους και να ανασταίνονται με την ζεστή της ανασεμιά, ωστόσο διαθέτουν και το, εκ φύσεως, προνόμιο του τελευταίου λόγου. Ιππότες καβαλάρηδες, που όταν αντιλαμβάνονται ότι υφέρπει ο κίνδυνος της ερωτικής προδοσίας, μπορεί να στείλουν την μοιχαλίδα στην μάνα της ολοταχώς.
Προφανώς, δεν γνωρίζουμε αν όλα τα παραπάνω αποτελούσαν αντιλήψεις του καθημερινού ανθρώπου Τόλη Βοσκόπουλου. Γνωρίζουμε, όμως, ότι οι ιδέες που συγκρότησαν το icon του Τόλη προκαλούν αποτροπιασμό στο σημερινό ελλαδικό life style κατεστημένο των φιλελεύθερων φλώρων της εναπομείνασας μουσικής δισκογραφίας και του κόσμου του θεάματος. Αλλά και χαμόγελα συγκατάβασης και συμπάθεια, σε όσους οραματιζόμαστε την γέννηση ενός κινήματος, που θα ενώνει τους αισθητικούς και τους ιδεολογικούς του αρμούς στο ιδεώδες του αριστοκρατικού σοσιαλισμού.
Όσοι βιαστούν να πουν ότι αφήσαμε το heavy metal και το γυρίσαμε στο λαϊκό καλό θα ήταν να αντιληφθούν ότι τύποι σαν κι εμάς τιμούν τους «αυθεντικούς πολεμιστές» κάθε πλευράς. Και δεν λησμονούν την παλιά αυθεντική Ελλάδα, την ανεπανάληπτη, που με τις αναμνήσεις της ξεφυλλίζουμε τα όνειρά μας. Την Ελλάδα που οι εξουσιαστές κατάντησαν ρολόι σταματημένο. Παραθέτουμε το παρακάτω απόσπασμα μιας συνέντευξης ως ιδεολογικό του magnum opus και στέλνουμε τους ουρανομήκεις ύστατους χαιρετισμούς μας στον «πρίγκιπα».
ΥΓ. Διαλέγοντας μια μελωδία για το κατευόδιο θα σταθούμε στο soundtrack του ελληνικού western Αδέρφια μου, Αλήτες, Πουλιά. Μια μουσική σύνθεση του σπουδαίου Κώστα Καπνίση (την οποία επεξεργάστηκε και στην γνωστότερη εκδοχή ο Τόλης). Με ψυχεδελικά κύμβαλα που θυμίζουν πρώιμους Deep Purple και Sabbath του «Planet Caravan», με επικά ρυθμικά και με ατμόσφαιρα που παραπέμπει σε έργο του Ένιο Μορικόνε, ο «πρίγκιπας» βάζει τα γνωστά πρίμα φωνητικά με τους λυγμούς σε μια από τις πολλές καλές μουσικές στιγμές του παλιού ελληνικού κινηματογράφου.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...αφού καταφέρατε να συνδέσετε το Βοσκόπουλο με τον ε/ς χαλάλι σας ρε μπαγάσες
Ο/Η Ανώνυμος είπε...πολύ έξυπνο το πλέξιμο πολιτικής ανάλυσης με τους στίχους
καλό ταξίδι ρε Τόλη άρχοντα.
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...
Ανώνυμε (α) είναι ρομαντική λογοτεχνική μέθοδος η ανάμιξη των ειδών του γραπτού λόγου...χαχα!
Ανώνυμε (β), ευχαριστούμε.
Ο/Η Banshee είπε...Με την συντηρητική επανάσταση θα έλεγα. Όχι τόσο με τον ε/ς.
Μαρτυριάρη, όπως λέει κι ο Τόλης στο παραπάνω video, οι άντρες δεν απειλούν. Οι άντρες δρουν. Μην ανησυχείς. Δεν θα κάνουν τίποτα.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Δρουν όταν έχουν απεναντι τους άντρες όχι κοτούλες που κρύβονται πίσω από μπλογκ.
Μην ανησυχείς θα κάνουν αυτά που πρέπει
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...
Ε, τότε να σας ετοιμάσουμε την πρέπουσα υποδοχή. Θα έχει πρώτο πιάτο και κυρίως γεύμα.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Πάρε μπόλικη φορά ανώνυμε και έλα με την όπισθεν. Εσείς την ξεκινήσατε την διαμάχη οπότε θα πάρετε και ότι σας αξίζει
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...
Παιδιά κάπου το χάσαμε το νήμα. Ποιοι το ξεκίνησαν και ποιοι θα πάρουν ότι τους αξίζει; Είναι άλλοι από αυτούς που γράφουν τις σαχλαμάρες στο blog μας;
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Ρε Φλωρακη, διαμάχη δεν είναι διαδίκτυο είναι ξεκαθάρισμα λογαριασμών από κοντά.
Ας έρθει ο Σταμάτης που θέλει να κατέβει και δήμαρχος να μας πει κάποια πράγματα από κοντά και τότε θα λυθούν όλα.
Εκτός αν δεν θέλετε να σας ενοχλεί κανείς και αν γράφετε αυτά τα εκτρωματικα που γράφετε ελεύθερα φασιστακια.
Αν και ο πληθυντικός είναι λάθος ένα άτομο είναι από πίσω και αυτός θα την πληρώσει, ούτως ή άλλως για λόγους αρχής και αντιφασιστικής πάλης μόνο ο πιο κραγμενος ναζιστακος θα τις φάει από εσάς. Οι υπόλοιποι κάτι Αρχιφλωροι είστε, και τι έχετε βουλώσει μια χαρά αυτός ο Κουασιμόδος το παίζει άνετος πίσω από το όνομα της ..λέσχης για να μην εκτεθεί περαιτέρω.
Λες και δεν έχουμε κρατήσει σκρινσοτ τόσους μήνες και λες και θα σταματήσει το όλο πράγμα με μια σφαλιάρα και δεν θα τον διωξουκε από κάθε ακαδημαϊκή αίθουσα
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...
Ποιον Φλωράκη εννοείς; Τον Χαρίλαο;
Ακούστε κύριε Ανώνυμε, "εμείς δεν είμαστε από αυτούς που απειλούν. Εμείς είμαστε αρσενικά άγρια! Έχουμε μεγαλώσει στη δυτική Αττική, στα νότια προάστια και στον Πειραιά. Εμείς όταν θελήσουμε να κάνουμε κάτι, θα το κάνουμε χωρίς να ειδοποιήσουμε κανέναν. Το λέμε καθαρά και ξάστερα. Εμείς δεν απειλούμε. Αυτοί οι άντρες, σαν κι εμάς, την ώρα που έχουν σκοπό να κάνουν κάτι, το κάνουν χωρίς να προειδοποιήσουνε. Οι ίδιοι. Τι να απειλήσουμε μωρέ, ποιους να απειλήσουμε;
Εμείς είμαστε η Φ.ΛΕ.ΦΑ.ΛΟ.,μήπως δεν έχετε καταλάβει;"
Τόλης speaking κι εμείς προσυπογράφουμε!
Θυμάμαι που λέγανε παλιά στην πλατεία Κύπρου ότι τα γνήσια αρσενικά της Καλλιθέας είναι ο Κωνσταντίνος ο κουρέας του Νότη Σφακιανάκη και ο Μαμούτος.
Ο Σταμάτης Μαμούτος είπε...Ανώνυμε, ισχύει!! 😅😆😁
Αλλά δεν ειπώθηκε για εμένα. Για τον πατέρα μου ειπώθηκε εκείνη η ατάκα. Αν θυμάμαι καλά πρέπει να ήταν ο ίδιος ο κουρέας που την έριξε πρώτος. 🤘
Ο Κοντός είπε...Ακούστε κύριε ανώνυμε Σάββατο 24 Ιουλίου, "εμείς δεν είμαστε από αυτούς που απειλούν. Εμείς είμαστε αρσενικά άγρια. Έχουμε μεγαλώσει στη δυτική Αττική, στα νότια προάστια και στον Πειραιά. Εμείς όταν θελήσουμε να κάνουμε κάτι, θα το κάνουμε χωρίς να ειδοποιήσουμε κανέναν. Το λέμε καθαρά και ξάστερα. Εμείς δεν απειλούμε. Αυτοί οι άντρες σαν κι εμάς, την ώρα που έχουν σκοπό να κάνουν κάτι, το κάνουν χωρίς να προειδοποιούν. Οι ίδιοι. Τι να απειλήσουμε μωρέ; Ποιους να απειλήσουμε;
Εμείς είμαστε η Φ.ΛΕ.ΦΑ.ΛΟ κύριοι, μήπως δεν έχετε καταλάβει;"
Τόλης speaking και εμείς προσυπογράφουμε.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Θα το δούμε αυτό Μαμουτε θα προσγειωθείς πολύ απότομα να ξέρεις.
Ότι τόσα χρόνια δεν ασχολήθηκε κάποιος με την γελοια σου ύπαρξη σοβαρά δεν σημαίνει ότι δεν θα γίνει τώρα.
Έρχονται τα ωραία Φασιστακο
Ο Σταμάτης Μαμούτος είπε...[...] μάτια πυρέσσοντα συλλάβισαν πάνω σε οστά την αλφαβήτα του πολέμου.